Οι συνέπειες στους ερασιτεχνικούς αθλητικούς συλλόγους από το «λουκέτο» στα γήπεδα υπήρξαν ιδιαίτερα σοβαρές, καθώς δημιουργήθηκαν προβλήματα οικονομικής φύσης και ανασφάλεια και τέθηκε το ερώτημα της βιωσιμότητας των συλλόγων αυτών.
Τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία και πρωταθλήματα σε όλη την Ελλάδα, βρίσκονται τον τελευταίο χρόνο στον «πάγο», λόγω των περιορισμών της πανδημίας COVID-19, επιφέροντας ως συνέπεια την απουσία αθλητικών διοργανώσεων σε διάστημα 2 σεζόν (18 μήνες), δεδομένου ότι η φετινή αγωνιστική χρονιά έχει ουσιαστικά τελειώσει. Αναμένουν, λοιπόν, την επανέναρξη των αθλητικών δραστηριοτήτων τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, με τη νέα «αθλητική» σεζόν.
Για να έχουμε μία καλύτερη άποψη επάνω στις απαντήσεις που πρέπει να δοθούν, επικοινωνήσαμε με τον πρόεδρο της ΑΠΕ Λαυρεωτικής Δημήτρη Σαρλάνη, τον πρόεδρο του Ολυμπιακού Λαυρίου Απόστολο Παμφίλη, αλλά και τον Γενικό αρχηγό του Παλλαυρεωτικού Κώστα Στρατή.
«ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΗΓΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ»
Οι υπεύθυνοι των τριών ομάδων, αν και αντιπροσωπεύουν διαφορετικές κατηγορίες των τοπικών πρωταθλημάτων (ΕΠΣΑΝΑ), συμφώνησαν πως η μεγαλύτερη συνέπεια από την κατάσταση που επέφερε η πανδημία είναι η αναστολή της λειτουργίας της Ακαδημίας, που αποτελεί άλλωστε και τη βάση ενός οποιουδήποτε συλλόγου, είτε σε επαγγελματικό επίπεδο είτε σε ερασιτεχνικό.
Συνεπώς, το αθλητικό «λουκέτο» συνεπάγεται πως τα νέα παιδιά δεν μπορούν να αθληθούν και να γυμναστούν. Ο αθλητισμός έχει θετική επιρροή όχι μόνο σωματικά, αλλά και στην ψυχολογία των νέων, η οποία επηρεάστηκε με αρνητικό τρόπο κατά την παύση των αθλητικών δραστηριοτήτων. Για αυτό το λόγο, υπάρχει συνεχής επικοινωνία με τους γονείς. Οι άνθρωποι των συλλόγων συνομιλούν όσο το δυνατόν περισσότερο μαζί τους, καθώς ενδιαφέρονται για το αν το παιδί εξακολουθεί να έχει επαφή με το άθλημά του.
«ΕΧΟΥΜΕ ΒΑΛΕΙ ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ»
Σοβαρή, επίσης, υπήρξε η επίδραση της οικονομικής κατάστασης των ερασιτεχνικών συλλόγων. Σύμφωνα με τον κύριο Αυγενάκη, αρκετά σωματεία, είτε θα αναγκαστούν να κάνουν συγχώνευση με άλλα, ή ακόμη χειρότερα, θα διαλυθούν.
Οι πρόεδροι των ομάδων της Λαυρεωτικής, εξήγησαν «Για να διατηρηθεί μία ομάδα στην τοπική κατηγορία, χρειάζεται κοντά στα 25 χιλιάδες ευρώ. Αυτά τα έξοδα προκύπτουν από προπονητές, παίκτες, πούλμαν, μεταφορές, λειτουργικά και πάγια έξοδα, διαιτητές, γιατρό κ.α. Εμείς πήραμε μία επιχορήγηση από τον δήμο 7 χιλιάδες ευρώ, όμως όταν δεν υπάρχουν έσοδα από διαφημίσεις, χορηγίες, ημερολόγια, εισιτήρια και από συνδρομές ανθρώπων της Πολιτείας, για να βγουν τα υπόλοιπα έξοδα, πρέπει να βάλουμε πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη. Μιλάμε για μεγάλο πλήγμα!»
Επιπλέον, αναφέρθηκαν σε άλλα παραδείγματα, όπως ομάδων που είχαν ως στόχο την άνοδο στην κατηγορία, επενδύοντας περισσότερα χρήματα έχοντας στα σχέδια τους, την αναπλήρωση αυτών των ποσών στα ταμεία τους, από τα έσοδα κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Δυστυχώς, τα έσοδα που υπολόγιζαν δεν ήρθαν λόγω της παύσης των αθλητικών δραστηριοτήτων, όμως τα έξοδα έμειναν.
Ωστόσο, δεν παρέλειψαν να πουν ότι δεν αγκομαχούν. Πρόεδροι στα σωματεία αυτού του επιπέδου, δηλώνουν πως ασχολούνται με τον αθλητισμό και τα σωματεία από μεράκι και από αγάπη για την ομάδα και δηλώνουν αποφασισμένοι να ξεπεράσουν την όλη κατάσταση. Το καλοκαίρι, που ξεκινά ξανά ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, θα το τολμήσουν, θα το παλέψουν και εν τέλει θα βγουν από αυτή τη δυσκολία.
«ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ»
Υπήρξε ένα ζήτημα, το οποίο οι τρείς αντιπρόσωποι των ομάδων προσέγγισαν διαφορετικά και αφορά στους στόχους των αθλητικών ομάδων για την ερχόμενη αγωνιστική χρονιά.
Ο κ. Σαρλάνης απάντησε εκ μέρους της ΑΠΕ Λαυρεωτικής: «Έχει γίνει ένας προγραμματισμός με προσπάθεια και κόπο, να έρθουμε σε συμφωνία με τους παίκτες και προπονητές, ώστε να κατέβουν οι μισθοί. Έτσι, έχουμε στόχο να διατηρήσουμε την ΑΠΕΛ σαν αυτόνομο σωματείο, αλλά κατά τη γνώμη μου πρέπει να υπάρξει μία ένωση. Είναι μονόδρομος να ενωθούν τα σωματεία. «Βολοδέρνουμε» στις τοπικές κατηγορίες για είκοσι χρόνια περίπου, από τότε που ήμουν και εγώ ποδοσφαιριστής.»
Ο κ. Στρατής εκ μέρους του Παλλαυρεωτικού είπε: «Ο Παλλαυρεωτικός είναι ανοιχτός σε συνεργασίες, αλλά γενικά έχει ισχυρές βάσεις, μπορεί να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί και να συνεισφέρει στο ποδόσφαιρο του Λαυρίου και πιστεύω πως και η νέα χρονιά θα είναι επιτυχημένη όπως και οι προηγούμενες».
Τέλος, ο κ. Παμφίλης, εκ μέρους του Ολυμπιακού Λαύριο απάντησε: «Ξεκινήσαμε σχετικά καλά. Είχαμε στόχο να ανεβούμε κατηγορία, μπορούσαμε και μπορούμε να το καταφέρουμε. Υπάρχουν νέα παιδιά στην ομάδα, παιδιά που έχουν ταλέντο, που αγωνίζονται ακόμη και στις προπονήσεις με πάθος και πείσμα και υπάρχει ένα όμορφο κλίμα για αυτό και σαν στόχος είναι η άνοδος στη Β’ κατηγορία».
Στη συνέχεια ανέφερε πως «η ιδέα της συγχώνευσης έχει ξεκινήσει εδώ και τρία χρόνια. Να ενωθούν δηλαδή οι τρεις ομάδες του Λαυρίου. Δεν είμαστε αρνητικοί στο να δημιουργηθεί ένα ισχυρός σύλλογος, όπου θα μπορεί να αγωνιστεί και στις εθνικές κατηγορίες, αλλά εκ των πραγμάτων, δεν συμφέρει γιατί τα περισσότερα παιδιά θα μείνουν απέξω.
Κάθε ομάδα έχει από 70-80 παιδιά στις ακαδημίες της, όπως και ακόμη 25-30 παίκτες στο ανδρικό. Πως θα συγχωνεύσεις λοιπόν 200-300 παιδιά; Όσα τμήματα και να κάνεις όσες προπονήσεις και να βάλεις, κάποια από αυτά θα μείνουν απέξω. Δεν θα χωράνε.
Λειτουργικά επομένως, δεν βολεύει. Δεν είμαστε κατά της διάσπασης, ούτε βλέπουμε εγωιστικά το όλο θέμα. Ο αθλητισμός είναι ένα υγειές κομμάτι, εμείς θέλουμε να το αναπτύξουμε, να δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά του Λαυρίου να αθληθούν και να ξεφύγουν από διάφορες κακές καταστάσεις που τα περιτριγυρίζουν και να μπουν στο γήπεδο, να παίξουν και να μάθουν μπάλα».
ΜΗΝΥΜΑ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΜΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
«Μας έχουν λείψει οι αγώνες. Αυτοί που σου φέρνουν και πίκρα και γλύκα και ενθουσιασμό, χώρια την ταλαιπωρία. Μας έχει λείψει να βλέπουμε τις ομάδες να παίζουν, να βλέπουμε τον κόσμο στα γήπεδα και να ξαναδουλέψουμε πάνω σε αυτό που αγαπάμε. Όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, περνάμε πολύ δύσκολα γιατί ζούμε από αυτό.
Το ζωντανό πλάνο είναι αυτό που μας δίνει την υγεία, την φρεσκάδα, την χαρά. Αλλάζει την καθημερινότητα μας, της δίνει ένα άλλο νόημα.
Μακάρι οι γονείς να εντάξουν τα παιδιά τους στον αθλητισμό, να ξεκινήσουν οι ακαδημίες και πάλι. Τα παιδιά πρέπει να ωθούνται στον αθλητισμό. Είναι καλό και για την κοινωνία, αλλά προπάντων για τα ίδια τα παιδιά».
